Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

normy prawa

См. также в других словарях:

  • prawo — I n III, Ms. prawowie; lm D. praw 1. zwykle blm «ogół przepisów, norm prawnych regulujących stosunki między ludźmi danej społeczności, określających zasady ich postępowania lub zawierających zakazy, których naruszenie zagrożone jest karą;… …   Słownik języka polskiego

  • deptać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, deptaćpczę || deptaćpce, deptaćpcze || deptaćpce, deptaćpczą || deptaćpcą, deptaćany {{/stl 8}}– podeptać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}zdeptać {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IIa… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • represalia — blp, D. represalialiów polit. «odwetowe środki przymusu (np. zatrzymanie statku, zajęcie majątku) uchylające zwykłe normy prawa międzynarodowego, stosowane przez państwo w odpowiedzi na sprzeczne z prawem działanie innego państwa» ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • norma — ż IV, CMs. normamie; lm D. norm 1. «ustalona, ogólnie przyjęta zasada; reguła, przepis, wzór; w etyce: zasada postępowania, dyrektywa wyznaczająca obowiązek określonego zachowania się w danej sytuacji przez odwołanie się do odpowiednich ocen i… …   Słownik języka polskiego

  • kolizja — ż I, DCMs. kolizjazji; lm D. kolizjazji (kolizjazyj) 1. «zbieg niezgodnych lub sprzecznych ze sobą okoliczności, interesów, zasad, przepisów itp.; sprzeczność» Kolizja życiowa. Kolizja obowiązków. Kolizja uczucia i rozsądku. Kolizja uczucia z… …   Słownik języka polskiego

  • normować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, normowaćmuję, normowaćmuje, normowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}– {{/stl 7}}{{stl 22}}unormować {{/stl 22}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} określać, ustanawiać normy; sprowadzać coś do określonej normy; porządkować,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Czesław Znamierowski — (1888–1967) was a Polish philosopher, jurist and sociologist.[1] Contents 1 Life 2 Works 3 See also …   Wikipedia

  • margines — m IV, D. u, Ms. marginessie; lm M. y «nie zadrukowane miejsce dookoła kolumny tekstu; nie zapisany brzeg kartki papieru, zwykle oddzielony linią brzeg stronicy zeszytu» Szeroki, wąski margines. Marginesy książki, w książce, w zeszycie. Uwagi,… …   Słownik języka polskiego

  • natura — ż IV, CMs. naturaurze; lm D. naturaur 1. blm «całokształt rzeczy i zjawisk tworzących wszechświat, świat (bez wytworów pracy ludzkiej); ziemia, woda i powietrze wraz z żyjącymi na nich i w nich roślinami i zwierzętami; przyroda» Dzika, górska,… …   Słownik języka polskiego

  • prawodawca — m odm. jak ż II, DCMs. prawodawcacy; lm M. prawodawcacy, DB. prawodawcaców «organ ustanawiający prawa, przepisy, normy postępowania; ten, kto skodyfikował lub spowodował kodyfikację praw; ustawodawca» …   Słownik języka polskiego

  • przedmiot — m IV, D. u, Ms. przedmiotocie; lm M. y 1. «rzecz postrzegana zmysłami jako odrębny element rzeczywistości; wytwór pracy ludzkiej» Cenne, wartościowe przedmioty. Przedmioty użytkowe. Przedmioty osobiste. Przedmioty codziennego użytku. Przedmioty… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»